کوثر قرآن من، ای رود جاری می‌روی           داری از باغ من ای عطر بهاری می‌روی

چند ماهی می‌شود با من غریبی می‌کنی           تا که می‌بینی مرا گوشه کناری می‌روی

ذوالفقارم در غلاف و صبر تقدیر من است           گرچه می‌دانی برایم ذوالفقاری می‌روی

زخـم داری بر جگـر اما نرو، بارفـتنت           می‌گذاری بر دلم یک زخم کاری، می‌روی

یـاریم کن لـرزه بر زانـوی من انداخـتی           یار خود را از چه تنها می‌گذاری، می‌روی

پای به پای هر نفـس داری تکلم می‌کنی           روزهای عمر خود را می‌شماری، می‌روی

غصه‌هایت را به دوشم، داغ خود را بر دلم           بچه‌هایت را به زینب می‌سپاری، می‌روی

ای گـل هـجده بهـارم! ای جوان خـانه‌ام!           سن وسالی که نداری؛ زود داری می‌روی